× !-- begin of gohardasht.com profile every where source code-- language=java src=https://www.gohardasht.com/gohardasht.asp?username=vodo&th=1.png/ !-- end of gohardasht.com profile evry where source code --

آدرس وبلاگ من

voodoo.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/vodo

لیست دوستان

melina

tina

shima

ronak

kamyarمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

baxe khoshtip

kamyar مشاهده تمام گروهاي

مجنون‌های آنی، لیلی‌های آفی


عشق‌هایی كه زود on و تند off می‌شود به گفته شاعر؛ اگر فرهاد اکنون زنده بودی ز عاشق پیشگی توبه نمودی!
این بیت را گفتم تا آغازی باشد بر آنچه می خواهم بنویسم. نمی دانم تا حالا "چت" کرده اید یا نه؟ البته زیاد مهم نیست چون چه چت کرده باشید و چه نکرده باشید، پدیده چت و گفت و گوی اینترنتی وجود دارد. تصور کنید که مجنون (قیس عامری) با آی دی "قیس مجنون" وارد چت می شد و بعد از چت کردن با آی دی هایی مثل " پری نازگل"، " دختر آریایی"، "انوشا" و... تیرش به سنگ می خورد و سراغ آی دی " لیلی" می رفت و بعد از نیم ساعت چت کردن عاشق لیلی می شد! اما آیا مجنون های چتی و لیلی های اینترنتی قابل اعتمادند؟ آیا قیس عامری هم، با محوریت مسائل جنسی لیلی خودش را انتخاب کرد؟ متأسفانه بعضی از افرادی که وارد فضای چت می شوند، وقاحت و بی بندوباری را به نهایت رسانده و با ارسال پیام هایی مانند "یه خانوم برای ... "، " یه دختر با مرام زیر 21 ساله برای دوستی پی ام بده"، " خانمی هست که یه نوکر و خدمتکار مجانی بخواد؟"، "یک دختر 18 ساله پیام بده لطفا"، " توی این روم دختر برای ... هست؟"،" یک خانم حدود 30 تا 35 ساله اهل ... برای دوستی توی چت پی ام بده"، "خانوم متأهل از تهران که دوست پسر می خواد پی ام بده"،" آقای 30 تا 35 سال پی ام بده"،"كى عكس‌های ایرانى عوض می كنه؟ "و... ، فضای گفت و گوی سالم و دارای حد و مرز را آلوده می کنند. بعضی ها هم با آی دی هایی همچون "بابام گفته زن بگیر"، "من زن می خوام"، "کی زن من می شه"،"در شرف دامادی" و... بساط دروغگویی خود را پهن می کنند تا دیگرانی که در اتاق چت حاضرند در همان لحظه نخست با دیدن این آی دی ها نوعی اعتماد ضمنی نسبت به صاحبان این شناسه ها پیدا کرده و مجوز گفت و گو و آشنایی را صادر کنند. دیگر از آن آی‌دی هایی که آوردن نامشان بی شرمی می‌خواهد حرفی نمی زنیم. آیا تا حالا به این اندیشیده اید که آینده جوانان و نوجوانانی که وارد اتاق های چت می شوند و سیلی از کلمات غیراخلاقی و مستهجن بر سر آن ها می ریزد چه می شود؟ راستی چرا بعد از این همه سال که از تولد و ورود پدیده چت به ایران می گذرد، هنوز فرهنگ استفاده از آن نهادینه نشده است؟ کاملا" واضح است که سازمان‌های فرهنگی، والدین و خود کاربران اینترنتی در نهادینه نشدن فرهنگ استفاده از این تکنولوژی مقصرند. کدام قوانین عرفی و اجتماعی نابهنجار و غلط در جامعه ما وجود دارد که سبب شده کابران اینترنتی ما تمام دغدغه خویش را مسائل جنسی ببینند؟ چه پیش آمده که مجنون های امروزی به همان سرعتی که در اتاق های چت آن (روشن؛on) می شوند عشقشان آف (خاموش؛off) می شود و لیلی های امروزی هم همینطور؟! قطعا" جلوگیری از ورود جوانان و نوجوانان به اتاق های گفت و گوی اینترنتی و یا ایجاد اختلال در این سایت ها راه حل مناسبی برای جلوگیری از عواقب چت های مستهجن و بی بند و بار نیست، بلکه باید طرحی معقول را برگزید و آن طرح معقول چیزی جز "فرهنگ سازی" نیست؛ چرا که تا اندیشه افراد تغییر نکند رفتارهایشان تغییر نخواهد کرد. بیایید باور داشته باشیم که فضای چت و گفتگوی اینترنتی می تواند محل بحث و گفت و گوهای سالم و کلاسی برای بالا بردن اندوخته های علمی، اجتماعی، روانشناسی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... باشد.